Vandaag voel ik me goed, en dat maakt me erg dankbaar!
Want dat is niet altijd zo geweest. Vergeleken met de meesten heb ik best veel tegenslag gekend. Niet echt een vrolijk onderwerp, maar ik wil het er toch graag even over hebben. Want door wat ik meemaakte heb ik me wel eens afgewezen, nutteloos, eenzaam en soms best wel depri gevoeld.
Herkenbaar? Ik weet niet wat jij hebt meegemaakt, maar ik ben zelf toen ik twintig was helemaal verlamd geweest met 'restverschijnselen', zoals ze dat noemen. Recent ben ik opnieuw een paar jaar ernstig ziek geweest. Ik was fysiek op, én had opnieuw een rolstoel nodig. Het waren pittige en zware jaren.
In deze donkere tijd had ik een anker, omdat ik weet van Gods liefde voor ons. Ik hoop echt voor je, dat jij dat ook weet. Want Gods liefde hield me vast toen ik bijna mijn geloof kwijtraakte. En omdat ik bijna mijn vertrouwen in God verloor, wilde ik uitzoeken hoe 'het zat' met Gods liefde voor mij, en al die ellende in mijn leven.
God heeft me als een Goudgraver geboren laten worden en dat maakte dat ik al die jaren ben blijven zoeken en graven. Want ik raakte op een gegeven moment bijna mijn geloof kwijt omdat ik er niets meer van begreep.
Maar toen ik in die donkere jaren bleef zoeken en graven, vond ik uiteindelijk Goud: Het zit góed!
(Omdat God van ons houdt bedoel ik.)
De Goudgraver gelooft het (wél)
Gods liefde voor mensen is reëel. Dat weet ik zeker, niet alleen omdat ik het geloof, maar ook omdat ik het heb ervaren.
Ik ben niet de enige die gelooft, veel mensen kennen de liefde van God. Sommige anderen vinden geloven ouderwets. Maar ik geloof en ik ben niet ouderwets. Vind ik. Hoewel het kan zijn dat anderen daar anders over denken natuurlijk. Toch is wat mij betreft de Bijbel logisch als je hem van kaft tot kaft leest. Sterker nog, als ik de Bijbel buiten beschouwing laat, vind ik het leven compleet onlogisch.
God bestaat en Hij heeft de aarde geschapen omdat Hij graag een relatie met ons wil. We zijn wat dat betreft naar Zijn beeld geschapen, zegt de Bijbel. Ook dat zie ik om me heen, iedereen wil graag fijne relaties met anderen, ik ook.
Maar stel even dat ik níet zou geloven in God. (Dat Hij bestaat bedoel ik.) Wat zou ik dan moeten geloven? Er is een theorie dat we ontstaan zijn uit één toevallige knal. Volstrekt onwillekeurig. Ik vind dat zelf niet logisch, en als je je wat grondiger in die theorie verdiept, kent die nogal wat hiaten.
Als ik dan tóch zou kunnen geloven in het onwillekeurige van die knal, dan zou ik zonder een reden op aarde zijn. Volstrekt willekeurig ontstaan. Wat zou mijn doel zijn? Waarom zou ik me inspannen? Ik kan er morgen weer een diagnose bij krijgen, veel pijn hebben, op tig manieren gehandicapt raken, een ongeluk krijgen of sterven.
En dan zou ik niet kunnen vertrouwen op Gods liefde voor mij, omdat ik niet zou geloven! Er zou geen bodem zijn onder mijn lijden, mijn pijn en verdriet, geen vangnet. En nog erger: Ook niet voor de mensen waar ik van houd!
Daarom ben ik zo dankbaar dat God de aarde heeft geschapen omdat Hij verlangt naar een relatie met jou en met mij. Ik weet het zeker, omdat ik Hem heb ontmoet, doordat ik geloof.
Placebo effect
Want geloven werkt écht! Dat zei Jezus ruim 2000 jaar geleden al1. En wetenschappers hebben het ook ontdekt. Zij ontdekten dat als je iets écht gelooft, het ook 'werkt'. Dat wordt het 'placebo effect' genoemd.
Het werkt ongeveer als volgt: De ene helft van een groep mensen krijgt echte medicijnen en de andere helft krijgt medicijnen die nep zijn. De mensen in de groep weten niet of ze een echt of een 'nep' medicijn hebben gekregen. Vaak is het zo dat niet alleen de mensen met het échte medicijn minder klachten krijgen, maar ook de mensen die nep medicijnen hebben geslikt. Omdat ze geloven dat ze een echt medicijn slikken. En dat geloof helpt.
Volgens mij is het daarom logisch om te geloven in 'geloven'. Er is wetenschappelijk bewezen dat geloven in een fake-pil werkt. Dus geloven werkt. Toch? Als dat een bewijs zou moeten zijn dat geloven níet werkt, kan ik het niet meer volgen.
Dus geloven 'werkt', en als je wilt geloven en begint te zoeken naar God, ga je ervaren dat God écht van je houdt omdat Hij reageert.
Woorden
In de kracht van woorden zie ik trouwens nog een voorbeeld waardoor zichtbaar wordt dat geloven 'werkt'. Woorden zijn net als de wind. Je ziet ze niet. Maar net als de wind hebben ze grote gevolgen. Vriendelijke en bemoedigende woorden kunnen verfrissend en opbouwend zijn. Lompe en harde woorden kunnen daarentegen de kracht van een orkaan hebben en levens verwoesten.
Waar komt dat door? Doordat we de neiging hebben om de woorden die we horen, lezen én uitspreken te geloven. Salomo zegt in de Bijbel: 'Woorden hebben macht over leven en dood' 2. Als je er op let, zie je de kracht van woorden overal om je heen.
Liefde
En stel dat je ontzettend veel van iemand houdt, maar die persoon gelooft het niet, dan kan jouw liefde die ander niet bereiken. Jouw liefde ís er wel, maar omdat die ander er niet in gelooft, zal die ander jouw liefde niet waarnemen. Ik heb dit gezien bij sommige cliënten in de hulpverleningspraktijk.
Alleen als we er (opnieuw) voor (leren) kiezen om te geloven in de liefde, kunnen we die ander ontmoeten. Maar soms duurt het lang voordat er genoeg vertrouwen is om weer in liefde te kunnen geloven.
Vertrouwen
Ik vind het zelf niet alleen logischer om te geloven dat God bestaat, ik heb ook gemérkt dat God bestaat. Doordat ik steeds opnieuw Zijn reactie opmerkte op datgene wat ik deed of vroeg. En die wetenschap geeft me rust. Ik sta er niet alleen voor, Gods liefde is mijn bron.
Soms lijkt het tegenstrijdig dat God van ons houdt en dat er tegelijk zoveel onrecht, pijn en ziekte op aarde is. We hebben de Bijbel nodig om daar mee om te gaan. Want als je in de Bijbel zoekt naar het 'waarom', ga je het wat beter begrijpen.
Wanneer je je níet verdiept in de Bijbel, kom je er naar mijn mening niet uit. Want dan weet je niet wie God is, en dat maakt het moeilijk om op Hem te vertrouwen.
Als je wilt weten hoe ik dat bedoel, wil ik je uitnodigen om eens op Goudbrokaat.nl te kijken.
